πέδον

πέδον
πέδον
Grammatical information: n.
Meaning: `soil, earth, ground' (Ν 796 πέδον-δε).
Compounds: As 2. member in δά-πεδον, κράσ-πεδον a.o.; s. vv. and Risch IF 59, 14 f. Adject. hypostasis ἔμ-πεδος `standing on the ground, firm' (ep. poet., late prose) with ἐμπεδ-όω `to confirm, to consider inviolable' (Att. etc.); bahuvrihi w. α copul. ἄ-πεδος `flat' (Hdt., Th., X.); as 1. member a.o. in πεδο-βάμων `walking the earth' (A.). Adverbs πεδ-όσε, -όθεν, -οι (ep. poet.).
Derivatives: Besides with ιο-suffix πεδίον n. `plain, plane, field' (Il.) with many derivv.: 1. πεδι-άς, -άδος f. `flat, level, on the plain' (Pi., IA.); 2. πεδι-εινός, also πεδ-εινός, -ϊνός, `flat, level' (IA.; after αἰπεινός, resp. πυκινός a.o.); 3. πεδι-ακός `belonging to the plain', pl. `inhabitant of the plain country of Attica' (Lys. Fr. 238 S., Arist., pap.); 4. πεδι-εῖς m. pl. `id.' (Plu., D. L., Bosshardt 74); 5. πεδι-άσιος `on the plain' (Str., Dsc.; prob. after Φλειάσιος a.o.); 6. πεδι-ασι-μαῖος = campester (gloss.); 7. πεδι-ώδης `flat' (sch.); 8. Πεδι-ώ f. `goddess of the plain' (Hera; Sicily. -- Cypr. πεδίϳα f. `plain' (cf. Bechtel Dial. 1, 423); after χώρα, γῆ?
Origin: IE [Indo-European] [790] *ped- `foot'
Etymology: Old inherited word, identical with Hitt. pedan `place, position', Umbr. peřum `bottom', as well as with Arm. het, -oy `track', OWNo. fet n. `pace', Skt. padá- n. `pace, step, footstep', Av. pađa- n. `trace': IE *pedo-m n. Orig. meaning `trace, bottom', from the word for `foot', s. πούς w. lit.
Page in Frisk: 2,485-486

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • πέδον — ground neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πέδον — τὸ, Α 1. το έδαφος, η γη 2. (στη δοτ. ως επίρρ.) πέδῳ στο έδαφος, καταγής 3. φρ. α) «Ζηνὸς εὐθαλὲς πέδον» η Νεμέα β) «Παλλάδος κλεινὸν πέδον» η Αθήνα και ιδίως η Ακρόπολη γ) «Λήμνου πέδον» η Λήμνος. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. πέδον ανάγεται στην απαθή βαθμίδα …   Dictionary of Greek

  • πέδω — πέδον ground neut nom/voc/acc dual πέδον ground neut gen sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πέδοις — πέδον ground neut dat pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πέδου — πέδον ground neut gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πέδων — πέδον ground neut gen pl πέδων one in fetters masc nom/voc sg πεδάω bind with fetters imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) πεδάω bind with fetters imperf ind act 1st sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πέδῳ — πέδον ground neut dat sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κράσπεδο — το (AM κράσπεδον) 1. το ακρότατο μέρος ενός πράγματος 2. το άκρο υφάσματος, η ούγια, ή ενδύματος, ο γύρος, ο ποδόγυρος (α. «η Φραγκογιαννού ετίναξε τα κράσπεδα τών ενδυμάτων της», Παπαδ. β. «ἥψατο τοῡ κρασπέδου τοῡ ἱματίου αὐτοῡ», ΚΔ) 3. φρ. α)… …   Dictionary of Greek

  • οικόπεδο — το (Α οἰκόπεδον) συνεχόμενη έκταση γης που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο, ανήκει σε έναν ή σε περισσότερους ιδιοκτήτες εξ αδιαιρέτου και προορίζεται για οικοδόμηση ή πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί κτίσμα (α. «το οικόπεδο είναι ακόμη… …   Dictionary of Greek

  • λακκόπεδον — και λακόπεδον, τὸ (Α.) το όσχεον. [ΕΤΥΜΟΛ. < λάκκος + πέδον «έδαφος» (πρβλ. γή πεδον, οικό πεδον)] …   Dictionary of Greek

  • μυχόπεδον — μυχόπεδον, τὸ (Α) (κατά τον Φώτ.) «γῆς βάθος, ᾅδης», τα έγκατα τής Γης. [ΕΤΥΜΟΛ. < μυχός + πέδον «έδαφος» (πρβλ. λακκό πεδον, στρατό πεδον)] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”